Nationale Parken...

Gisteren en vandaag hebben we een aantal parken bezocht: Bryce Canyon en Zion. Vanuit ons hotel in Page hebben we Bryce Canyon bezocht. Dat is een gebied met heel erg mooie en zeer apart gevormde rode rotsformatie's. Je kijkt van een hoogte op dit natuurschoon en ziet ver beneden een aantal wandelpaden. Natuurlijk moesten die betreden worden, het idee dat de rotsen van onder af nog mooier zouden kunnen zijn was aantrekkelijk. En ja hoor, na een stevige afdaling (a la Lombard Street) liepen we tussen grillige rode pilaren van steen. Ook dit was wederom een prachtige ervaring, zeer indrukwekkend.
Hierna nog een paar uitkijkpunten bezocht, het was allemaal schitterend.

Hierna doorgereden naar Zion National Park. Dit park is ongeveer zo groot als de provincie Utrecht en de eerste indrukken waren adembenemend! Wat een schitterend park is dit. Hoog, maar dan ook zeer hoog, oprijzende muren van steen! Steile rotsen, zo hoog als een berg. De entree ging via een tunnel door een berg en als je daar doorheen was kreeg je een bijzonder mooi gezicht op de dalen en bergen. Natuurlijk een paar keer gestopt om te kijken naar de omgeving voor dat we naar ons hotel in Springdale gingen. Leuk hotel overigens, eentje met zwembad en jacuzzi waar we terstond gebruik van hebben gemaakt (het was een prachtige warme dag, eindelijk).


Uitzicht vanuit onze hotelkamer


Vanmorgen zijn we in alle vroegte opgestaan om de te verwachte drukte voor te zijn: we gingen Angel's Landing doen! Dit is een hike, trail, wandeling naar een hoge rotsformatie, maar niet zomaar 1!. De reden dat het zo heet, is namelijk dat een of andere geestelijke begin 1900 bedacht dat deze rotsformatie alleen maar door een engel bereikt kon worden, zo hoog en onbereikbaar lag het. Deze wandeling staat als zeer zwaar en gevaarlijk aangegeven, en dat klopt! Na een zeer zware klim van zo'n 2 uur en 1700 meter hoogteverschil bereik je een rotspartij waar het pas echt begint. Je klimt langs steile wanden met kettingen als hulp steeds hoger en hoger. De ruimte waarop je loopt wordt steeds smaller en dus enger. Op een bepaalde plek durfde Inkie niet meer verder en ben ik alleen verder geklauterd. Er is een stuk van ongeveer een meter breed en aan 2 kanten kijk je zo de afgrond in, dus niet te hard niezen!. Maar al dat geklim was de moeite waard, wat een fantastisch mooi panorama! Wat kan de wereld toch mooi zijn.

                                                                 Filmpje van de klim.


Terug in het hotel, de zon scheen heerlijk op onze bezwete bolletjes, doken we direct de jacuzzi weer in. Heerlijk de vermoeidheid uit de benen laten bubbelen. Maar ja, je weet het, stil zitten kunnen we niet, dus na een heerlijke lunch gingen we weer op pad. Een tocht naar Canyon's View. Niet al te lang of te zwaar maar wel weer een prachtig uitzicht op een dal. Heerlijke wandeling, stralend weer!

Terug in het hotel een beetje relaxen en ons klaarmaken voor de volgende fase van onze vakantie. Het westen van de USA zit erop. Morgen rijden we naar Las Vegas airport (wel nog even langs een National Park, Fire State Valley) en dan vliegen we morgenavond naar Florida. Een vlucht van 4,5 uur en we komen 's morgens aan. Dus ons volgende blog komt waarschijnlijk uit Key West!